Sâlim
(1688-1743): Şair, tezkireci. İstanbul’da doğdu. Asıl adı Mehmed Emin’dir. Şeyhülislâm Mirza Mustafa Efendi’nin oğludur. İstanbul’un muhtelif medreselerinde ders verdi 1713’te Selânik Kadılığına gönderildi. Uygunsuz davranışları yüzünden azledilerek Serez’e sürüldü (1714). Babasının şeyhülislâmlığı sırasında (1715) Galata kadısı olduysa da, onun azledilmesiyle, Sâlim de görevinden alındı, babasıyla birlikte Trabzon’a sürüldü. Bir buçuk yıl sonra İstanbul’a dönmelerine izin verildi. İstanbul kadısı, Anadolu, ardından Rumeli kazaskeri oldu. Bundan sonraki görevleri ve ölüm yeri konusunda kaynaklarda değişik bilgilere rastlanır. Mezarı, Bozdoğan Kemeri yakınında, babasının yanındadır.Mirzâzâde adıyla tanınan Sâlim, yaşadığı dönemin usta şairleri arasında sayılmıştır. Şiirlerine 150’ye yakın nazîre söylenmiş olması da divan geleneği içinde, belli bir yeri olduğunu gösterir. Şairliğinin yanı sıra din, ahlâk, tarih, dil ve edebiyat alanlarında da eserler verdi. Bunlar arasında süslü bir anlatımla kaleme aldığı Tezkire’si önemlidir.
Eserleri: Divan, Tezkire (Vefat tarihleri esas alınarak 1687-1722 yılları arasında yaşamış, Osmanlı şairlerini anlatır), Neyü’r-Reşad fî Emri’l-Cihâd (Cihad ve gazanın dini esaslarını ve faziletlerini anlatır), İkdü’l-Cüman Tercümesi (Aynî’nin umumî tarihinin astronomi ve coğrafya ile ilgili bölümlerinin tercümesi), Selâmetü’l-İnsan, Lügat-i Vassaf, Mahiyetü’l-Aşk, Türkçe-Farsça Lügat.
İLGİLİ ÖYKÜLER
