Demir Özlü

Demir Özlü

9 Eylül 1935 tarihinde Sabih Özlü ve Nimet Servet Özlü çiftinin üç çocuğundan ilki olarak İstanbul’un Vefa semtinde dünyaya geldi. Demir Özlü’nün babası Sabih Bey, Halep doğumludur. Babaannesi Ayşe Hanım ise Antakya’nın Belen Yaylası’na yerleşmiş Türkmen kökenli bir soydan gelir.

Demir Özlü’nün annesi Nimet Servet Özlü ise Kafkasya kökenli bir ailenin kızıdır. Nüfus kaydı Çankırı’da olmasına karşın İstanbul’da doğar ve büyür. Nimet Servet Özlü ve Sabih Özlü’nün Demir Özlü, Sezer Özlü ve Tezer Özlü olmak üzere üç çocuğu bulunmaktadır.

Demir Özlü, öğretmen bir anne babanın çocuğu olan, eğitim bilincinin hâkim olduğu entelektüel bir aile çevresinde büyür. Anne ve babası, cumhuriyetin ilk öğretmenlerindendir.

İlköğrenimini Simav İlkokulu ve Ödemiş İlkokulunda, orta öğrenimini ise Ödemiş Ortaokulunda tamamlayan Demir Özlü; 1950 yılında İzmir’de başladığı lise eğitimini, babasının İstanbul’a yeniden dönme düşüncesiyle, İstanbul Kabataş Lisesinde sürdürdü.

1959’da Hukuk Fakültesinden mezun olarak sonrasında avukatlık stajını yaptı. Avukatlık stajını yaparken 28 Nisan 1960 olaylarının ikinci günü gözaltına alınarak kısa bir süre sonra serbest bırakıldı. 1961 yılında Paris’e giden Özlü, Sorbonne Üniversitesinde çeşitli derslere katıldı. Jacques Derrida’nın felsefe derslerine katılmasının yanı sıra, Jean Wahl ve Alque’yi de takip etti.

1962 yılı sonunda yurda dönen Özlü, bir yıl kadar İstanbul Üniversitesinde Hukuk Fakültesi ve Metot Bilim Kürsüsünde asistan olarak çalıştı.

Edebiyata olan ilgisi lise yıllarında başlayan Demir Özlü; öykü, roman, anlatı, deneme, anı, günlük gibi pek çok edebî türde eser verdi. Lise yıllarında Behçet Necatigil’in öğrencisi olması, Ferit Edgü ile olan arkadaşlığı ve içinde bulunduğu sosyal çevre, onun edebî şahsiyetinin oluşmasında büyük rol oynadı. Özlü’nün küçük yaşlardan itibaren başlayan okuma alışkanlığı, ilerleyen yıllarda sistemli bir hâle dönüştü. Dostoyevski, Kafka, Camus, Joyce, Proust, Faulkner, Sartre, Heidegger, Hegel, Hemingway gibi pek çok ismi okudu. İlk öyküsünü, 1952 yılında, Kabataş Lisesinin edebiyat dergisi olan Dönüm’de yayımlandı.

Demir Özlü, aralarında Ferit Edgü, Onat Kutlar, Vüs’at O. Bener, Adnan Özyalçıner, Orhan Duru, Erdal Öz gibi sanatçıların olduğu “1950 kuşağı” olarak isimlendirilen edebî topluluk içerisinde yer aldı.

Ömrünün son kırk yılı aşkın süresini İsveç’te yaşayan Demir Özlü, kalp yetmezliği nedeniyle 13 Şubat 2021 günü Stockholm’de hayata gözlerini yumdu.

ESERLERİ

Bunaltı (Öykü, 1958)

Soluma (Öykü, 1963)

Boğuntulu Sokaklar (Öykü, 1966)

Öteki Günler Gibi Bir Gün (Öykü, 1974)

Bir Uzun Sonbahar (Roman, 1976)

Bir Küçükburjuvanın Gençlik Yılları (Roman, 1979)

Aşk ve Poster (Öykü, 1980)

Bir Beyoğlu Düşü (Anlatı, 1985)

Berlin'de Sanrı (Anlatı, 1985)

Stockholm Öyküleri (Öykü, 1988)

Bir Yaz Mevsimi Romansı (Roman, 1990)

Sürgünde 10 Yıl (Anı, 1990)

Berlin Güncesi (Günce, 1991)

Ne Mutlu Ulysses Gibi (Gezi, 1991)

Siyasi Yazılar (Deneme, 1993)

İstanbul Büyüsü (Öykü, 1994)

Tatlı Bir Eylül (Roman, 1995)

İthaka'ya Yolculuk (Roman, 1996)

Borges'in Kaplanları (Eleştiri-Deneme, 1997)

Balkur'da Akşam Yemeği (Düzyazı Şiirler ve Bir Öykü, 1997)

Paris Güncesi (Günce, 1999)

Geçen Yaz Kentte Kızlar (Öykü, 2001)

Şapka,Deniz Kıyısı ve Yüz (Öykü, 2003)

Kentler, Kadınlar Yazarlar (Eleştiri-Deneme, 2003)

Samuel Beckett'in Terzisi (Eleştiri-Deneme, 2003)

Amerika 1954 (Roman, 2004)

Dalgalar (Roman, 2006)

Kanal Kentlerinde (Gezi, 2010)

Önünde Boş Bir Uzam (Anı, 2012)

İşte Senin Hayatın (Anı, 2015)