Abdulhüseyn İbrahimov
Kendisi de Arapça ve Farsça bilen âlim ve yazar Zaynulabidin’in oğlu olarak Kızlarkala’da doğdu. Babası onu bizzat okutmaktan başka medreseye ve Rus okullarına da gönderdi. Büyük babasından kalan kitaplıktan, aralarında Sadi, Hafız, Nizamî’nin eserlerinin de bulunduğu pek çok Doğu klâsiğini öğrencilik yıllarında okumuştu. Gençlik yıllarında Rus klâsiklerine yöneldi ve Puşkin’i, Lermantov’u, Gogol, Tolstoy’u okudu; kendisi de Rusça şiirler ve hikâyeler yazdı. Kendisi gibi âlim arkadaşları ile birlikte 1910 yılında Kızlarkala’da
Hayat adında yeni bir okul açılmasını sağladı ve burada Usul-i Cedid’e göre eğitim yapılması için çalıştı; kendisi de bu okulda dersler verdi.
1916 yılında öğretmenliği bıraktı ve o yıllarda Ekim Devrimi hareketine aktif olarak katıldı; yeni düzenin Dağıstan’da ve diğer Kuzey Kafkasya yurtlarında yerleşmesi için pek çok şehirde emekli oluncaya kadar çalıştı.
Eserleri arasında şunlar sayılabilir: "Benim Gençliğim" (uzun hikâye), "Ana yüreği" (hikâye), "Amanhor" (roman).
