Abdurrahman Şeref
Türk tarihçisi ve siyaset adamı (İstanbul 1853-ay.y. 1925). Galatasaray Sultanisi’ni bitirdikten (1873) sonra, öğretmenlik ve Mülkiye Mektebi müdürlüğü yapan Abdurrahman Şeref, daha sonra Galatasaray Sultanisi müdürlüğüne (1895), Darülfünun tarih müderrisliğine atandı (1900). Meşrutiyetin ilanıyla (1908) önce Defter-i Hakani nazırlığına, aynı yılın sonunda da Âyan Meclisi üyeliğine getirildi. Maarif nazırıyken vakanüvisliğe atandı (1909; son vakanüvistir). Evkaf nazırlığı (1918), Şûrayı Devlet başkanlığı (1919), ikinci kez Maarif nazırlığı (1920) yaptı. İstanbul milletvekilliğine seçilip (1923), uzun yıllar Tarih-i Osmani Encümeni’nin başkanlığında bulundu.
Abdurrahman Şeref, Tarih-i Osmani Ercümeni’nin çıkardığı dergide tarihle ilgili değerli makaleler yayınlandığı gibi, Sabah gazetesinde de Tanzimat hareketini ve o dönemin ünlü kişilerini konu alan bir dizi yazısı çıkmıştır. Sonradan Tarih Musahabeleri adı altında kitap olarak da yayınlanan bu yazılar, edebiyat tarihi açısından önemlidirler.
Başlıca yapıtları: Fezleke-i Tarih-i Düvel-i İslâmi- ye (1885), Tarih-i Devlet-i Osmaniye (1893), Züb- det ül-Kısas (1899), Tarih-i Asr-ı Hazır (1918), Har- b-i Hazırın Menşei (1918), İlm-i Ahlâk (1918), Sultan Abdülhamid’i Sâni’ye Dair (Ahmet Refik ile birlikte, 1918), Tarih Musahabeleri (1923).
