Arzu Okay

23 Haziran 1955 tarihinde, İstanbul’da doğdu. Mecidiyeköy Lisesini yarıda bıraktı. 1969’da Zeki Müren’le birlikte fotoromanda yer aldı. “Saklambaç” gazetesinin 1970’te düzenlediği yarışmada Sinema Yüz Güzeli seçildi. Dil öğrenmek için yaklaşık bir yıl Londra’da kaldı. Şarkıcılık yaptı. İbrahim Tatlıses’in kadrosuyla Anadolu turnesine katıldı.

Sinemaya ilk olarak Ayhan Işık ile başrolünü paylaştığı, 1970 yapımı “Ölünceye Kadar” adlı film ile adım attı. 1970’lerden sonra rol aldığı filmlerde vamp kadınları canlandırdı. 1980’den sonra sinemayı bıraktı. 1984 yılında Paris’e taşındı. Orada evlendi, dericilik ticareti yaptı.

25 Mayıs 2013 tarihinde düzenlenen Uluslararası Dadaş Film Festivali’nin sunuculuğunu üstlendi.

Türey Köse, Arzu Okay ile gerçekleştirdiği söyleşiyi “Keşkesiz Bir Kadın” adını verdiği kitabında yazdı.

100’den fazla filmde rol aldı. Bazıları şunlardır:

Ölünceye Kadar (1970)

Beyaz Kelebekler (1971)

İki Belalı Adam (1971)

Üç Silahşörler (1972)

Üçkâğıtçılar (1972)

Venedik’te Aşk Başkadır (1974)

Tepedeki Ev (1976)

Vahşi ve Tatlı (1978)

 

Arzu Okay: “Ayhan Işık öpüşme sahnelerinde, öpüşmemek için beni amorsa çevirirdi. Yani öpüşüyormuş izlenimini vermek için kameraya arkamı döndürürdü. Ben setlerde hiç sıkıntı çekmedim. Beni çok fazla kadın gibi görmezlerdi. Çocuktum. Herkese abi, abla derdim.”

 “Özel hayatımla iş hayatımı hep ayırdım. Bu benim mesleğim, ne gerekiyorsa onu yaptım ama oradan çıktığımda, Arzu olarak kendi çevremin içinde yaşadım. Her dönemin oyuncusu oldum. Avantür filmler, dram filmleri, erotik filmler, kovboy filmlerinde oynadım. Attan düştüm, hiç kimse ‘Attan niye düştün?’ diye sormuyor ama erotik filmleri soruyorlar. Bu, seksin çok örtbas edildiği bir ülkede yaşamamızdan kaynaklanıyor.”

“Bazen beni aşağıdan gördüler; bazıları ise yukarıdan baktı, beni alçakta gördü, beğenmedi. Hayatın bana sunduğu şeyleri doğru değerlendirdiğime inanıyorum, taviz vermedim ama vermediğim tavizler yüzünden sıkıntılar da yaşadım.”