Ece Ayhan

(1931 – 12 Temmuz 2002): Şair. Datça-Muğla’da doğdu. Soyadı Çağlar’dır. İstanbul Atatürk Lisesini (1953) ve A.Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesini bitirdi (1959). Gürün, Alaca ve Çardak’ta kaymakamlık yaptı (1962-1966). Yayınevlerinde redaktör olarak çalıştı. İzmir’de öldü. Mezarı çocukluğunu geçirdiği Eceabat’a bağlı Yalova köyündedir.

İlk şiiri Türk Dili dergisinde çıktı (Şubat 1954). İkinci Yeni şairleri arasında anılır.

Şiirleri: Kınar Hanımın Denizleri (1959), Bakışsız Bir Kedi Kara (1965), Ortodoksluklar (1968), Devlet ve Tabiat ya da Orta İkiden Ayrılan Çocuklar İçin Şiirler (1973), Yurt Savul (Bütün şiirleri, 1977), Zambaklı Padişah (1981), Çok Eski Adıyladır (1982), Çanakkaleli Melâhat’a İki El Mektup ya da Özel Bir Fuhuş Tarihi (1991), Son Şiirler (1993), Bütün Yurtsavullar (Son Şiirler’i hariç bütün şiirleri, 1994). Diğer eserleri: Defterler (Günlük-hatıra, 1981; İsviçre günlükleriyle genişletilmiş yeni baskısı: Yeni Defterler, 1984), Yalnız Kardeşçe (Şiir üzerine konuşmaları, 1984), Kolsuz Bir Hattat (Konuşmaları ve yazıları, 1987), Şiirin Bir Altınçağı (1993), Başıbozuk Günceler (Defterler ve Yeni Defterler birlikte, 1993), Sivil Şiirleri (Yazıları, konuşmaları, hikâyeleri, şiirleri, 1993), Aynalı Denemeler (1995), Dipyazılar (1996), Morötesi Requiem (1997), Sivil Denemeler Kara (Konuşmaları ve denemeleri, 1998), Hay Hak! Söyleşiler (2002).