Fahri Erdinç
(1 Ocak 1917 - 11 Kasım 1986): Yazar. Akhisar’da doğdu. Balıkesir İlköğretmen Okulunu bitirdi (1936). Afyon, Manisa, Tekirdağ, Balıkesir’in köylerinde öğretmenlik yaptı. Kısa süre Ankara Konservatuvarı Tiyatro Bölümünde okudu (1938). Ankara Radyosu Tiyatro Bölümünde aktör oldu (1946). 1949’da Bulgaristan’a gitti ve Türkiye’ye dönmedi. Sofya’da öldü.Önce şiirler yayınlayan Fahri Erdinç sonra hikâyeler yazmaya başladı. Hikâyeleri 1949’dan önce Seçilmiş Hikâyeler, Varlık, Adım Adım, Büyük Doğu, Şadırvan gibi dergilerde çıktı. Bulgaristan’da da yazmaya devam etti.
Şiirleri: Şen Olasın Halep Şehri (1945), İşte Böyle (1956). Hikâyeleri: Akrepler (1952), Asi (1955), Memleketimi Anlatıyorum (1960), Diriler Mezarlığı (1964), Canlı Barikat (1973), Türkiye Hikâyeleri (1976). Romanları: Ali’nin Biri (1958), Acı Lokma (1959), Kore Nire (1966), Kardeş Evi (1979). Hatıraları-incelemeleri: Kapitalist Türkiye Çocukları (1951), Nâzım Hikmet ve Bulgaristan (1977), Mustafa Suphi Destanı (1978), Kalkın Nâzım’a Gidelim (1987).