Lavinia Fontana
24 Ağustos 1552’de İtalya’da doğdu. Bologna Okulu ressamlarından olan Prospero Fontana'nın kızıydı. Babasının yanında yetişti ve 16. yüzyıl sonlarında Bologna'daki portre ressamlarından biri oldu. Seçkin kişilerin resmini yaptı. Dinî konuları ele aldığı resimlerinde güzel renklerin yanı sıra giysiler ve ayrıntılarıyla verilen takılarda hayranlık topladı. Bologna'da ve 1603'te gittiği Roma'da çeşitli kiliseler için büyük altar panoları yaptı. Büyük boyutlu manyerist resimleriyle tanındı.
Kocası Gian Paolo Zappi, kendi sanatını ön plana çıkartmaya çalışmadan onu destekledi. Papa 13. Gregorius'un ailesi de Fontana'yı koruması altına aldı. En büyük boyutlu çalışması, Roma'da 1823'te yanan S. Paolo Fuori le Mura Kilisesi'ne yaptığı "Aziz Sebastianus'un Taşlanması" konulu altar panosuydu.
Fontana Roma Akademisi üyeliğine seçilmiş az sayıda kadından biri oldu.
Rönesans etkileşim çağının diğer kadın sanatçılarına oranla oldukça uzun ve üretken bir hayat yaşadı.
Bir sanatçının kızı olan Lavinia daha sonradan babasının ününü geçerek Papalık için resim yapmak üzere seçildi.
Oldukça detaylı bir kutlama töreninin anlatıldığı "Kraliçe Saba'nın Ziyareti" isimli eseri en çok ses getiren işlerinden birisi olarak bilinmektedir. Hem dünyevi hem ruhani dünyanın kendisine sunduğu malzemeleri değerlendirebilen, hem bu ikisini birbirinden ayrı hem de aynı tuvalde harmanlamayı bilen bir ressam olarak ün saldı.
1611 yılında bir onur madalyası da aldı. Bolonya'ya pek çok eser katan bir kadın sanatçı olarak kayıtlara geçti.
11 Ağustos 1614 tarihinde, İtalya’da vefat etti.