Nezihe Meriç
1925 yılında Gemlik’te doğdu. Eskişehir Lisesini bitirdi (1942). İ.Ü. Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümünde öğrenimini yarım bıraktı (1945). Bir süre İstanbul Heybeliada’da ilkokul öğretmenliği yaptı. Salim Şengil’le evlendikten sonra onun çıkardığı Dost dergisini yönetti (1957-1972).İlk yazısı N. Ufuk imzasıyla İstanbul dergisinde çıktı (15 Şubat 1945). Hikâye, roman ve oyunlar yazdı.18 Ağustos 2009 tarihinde İstanbul’da öldü.
Hikâyeleri: Bozbulanık (1953), Topal Koşma (1956), Menekşeli Bilinç (1965), Dumanaltı (1979), Bir Kara Derin Kuyu (1989), Toplu Öyküleri (1. cilt: Bozbulanık, Topal Koşma, Menekşeli Bilinç, 1998), Toplu Öyküleri (2. cilt: Bir Derin Kuyu, 1998), Yandırma (1998). Romanı: Korsan Çıkmazı (1961), Boşlukta Mavi (1992), Alacaceren (2002). Oyunları: Sular Aydınlanıyordu (1970), Sevdican (İstanbul’da ve Almanya’da oynandı, 1985; Sular Aydınlanıyordu ile birlikte basıldı, 1992), Çın Sabahta (1995). Hatıraları: Çavlanın İçinde Sessizce (2004). Çocuk kitapları: Alagün Çocukları (1976), Bir Küçük Kız Tanıyorum Altı Yaşında (1992), Bir Küçük Kız Tanıyorum Yedi Yaşında (1992), Bir Küçük Kız Tanıyorum Sekiz Yaşında (1993), Bir Küçük Kız Tanıyorum Dokuz Yaşında (1994), Bir Küçük Kız Tanıyorum On Yaşında (1995), Bir Küçük Kız Tanıyorum On Bir Yaşında (1996), Bir Küçük Kız Tanıyorum On İki Yaşında (1998), Ahmet Adında Bir Çocuk (1998), Dur Dünya, Çocukları Bekle (1999).