Ilich Ramirez Sanchez (Çakal Carlos)
Venezuelalı Marksist bir avukatın oğlu olarak 1949 yılında Venezuela’da dünyaya geldi. İlk adı Ilich, Sovyet Rusya’nın kurucu lideri Vladimir Ilyich Lenin’in isminden gelir. Kendisine “Carlos” lakabı, Filistin Halk Kurtuluş Cephesi subaylarından Bassam Abu Sherif tarafından Güney Amerika kökeni dolayısıyla verildi. “Çakal” lakabını ise bir Guardian muhabirinin kaçak Ramirez Sanchez’in eşyaları arasında “The Day of The Jackal” (Çakalın Günü) kitabını bulmasının ardından aldı.
Çakal Carlos kendi döneminin en tanınmış politik teröristlerinden biri olarak görülür. Moskova’daki Patrice Lumumba Üniversitesinde eğitim gören Ramirez Sanchez ya da Müslüman olduktan sonraki adıyla Salim Muhammed Nuri, üniversiteden atılmasının sonrasında Beyrut’a giderek Filistin Halk Kurtuluş Cephesi’ne katıldı. FHKC’nin Ürdün, Amman’da yabancı gönüllü gerillaları eğittiği bir kampta eğitim aldıktan sonra Irak ordusu tarafından Suriye-Irak sınırında görevlendirildi.
Gerilla eğitimi sonrasında FHKC’de aktif görevler üslenen Sanchez, 1970’de başlayan Ürdün İç Savaşı’nda yer almasıyla beraber bir gerilla olarak ünlendi. Sonra Orta Doğu’dan ayrıldı ve bir süre Royal Polytechnic Institution yani günümüzdeki adıyla Westminister Üniversitesinde ders alırken FHKC’de çalışmaya devam etti.
1973 yılında Britanya Siyonist Federasyonu Başkanı Joseph Sieff isimli Yahudi bir iş adamına karşı başarısız bir suikast girişiminde bulundu. Saldırı Mossad’ın FHKC lideri Muhammed Bodia’ya karşı düzenlediği suikaste misilleme olarak FHKC adına gerçekleştirilse de başarılı olmadı.
Londra’da Bank Hapolim’e yapılan başarısız bomba saldırısında sorumluluğu olduğunu itiraf etti. İsrail lehinde yayın yapan üç Fransız gazetesine bombalı saldırı düzenledi. 1974 yılında gerçekleşen Lahey’deki Fransız Büyükelçiliği saldırısının bir parçası olarak iki kişiyi öldürüp otuz kişiyi yaralayan Paris restoran saldırısında el bombasını atan kişi olduğunu iddia etti. Daha sonra Paris yakınlarındaki Orly Havaalanında roket güdümlü el bombasıyla 13 ve 17 Ocak 1975 tarihlerinde iki saldırı düzenledi. İkinci saldırı havaalanında polisle silahlı çatışma ve on yedi saatlik rehine kriziyle sonuçlandı. Onunla birlikte üç FHKC militanı silahlı çatışmadan kaçmayı başardı.
Bir FBI ajanı, 1975 Haziran'ında Paraguay’da tutuklanan Şilili MIR (Movimiento de Izquierda Revolucionaria: Devrimci Sol Hareket) ve Arjantinli ERP (Ejército Revolucionario del Pueblo: Halk Devrimi Ordusu) üyesi iki militanda Carlos’un Paris’teki telefon numarasının ele geçirildiğini söyledi. Paraguay yetkilileri bu bilgiyi Fransa’ya iletti.
FHKC bağlantısı olan Michel Moukharbal Fransa İstihbarat Örgütü tarafından yakalanıp sorgulanınca Moukharbal, onun kimliğini Paris’teki bir ev davetine açıkladı. Bunun üzerine iki istihbarat ajanını ve Moukharbal’ı öldürdükten sonra Brüksel üzerinden Beyrut’a kaçtı.
Beyrut’ta OPEC’in (Organization of the Petroleum Exporting Countries: Petrol İhraç Eden Ülkeler Örgütü) Viyana’daki genel merkezine düzenlenen saldırıyı planladı. Liderlik ettiği altı kişilik ekip 21 Aralık 1975’te altmıştan fazla kişiyi rehin alarak üç kişiyi öldürdü. Her on beş dakikada bir rehinelerden birini öldürmemek için Avusturyalı radyo ve televizyonlardan Filistin davası ile ilgili iki saatte bir bildiri okunmasını istemiş ve Avusturya hükûmeti bu teklifi kabul etmiştir.
22 Aralık tarihinde Avusturya hükûmeti FHKC ve kırk iki rehine için Cezayir’e gidecek bir uçak temin etti. Muammer Kaddafi’nin şahsi pilotu Neville Atkinson onu ve diğer birkaç kişiyi Cezayir’e götürdü. Rehinelerden geri kalanları burada serbest bırakıldı.
OPEC saldırısından sonra bir başka FHKC militanı olan Bassam Abu Sharif ve Hans-Joachim Klein, Arap rehinelerin serbest bırakılması karşılığında yüklü miktarda para alıp yirmi milyon dolarla elli milyon dolar arasında olduğu tahmin edilen bu parayı kendisine sakladığını iddia etti. Paranın kaynağı bilinmemekle beraber Klein bu miktarı bir Arap devlet başkanının temin ettiğini iddia etti. Daha sonra avukatlarına bu paranın İranlılar adına Suudlar tarafından ödendiğini söylerken bu paraya el koyduğunu inkâr etti.
Cezayir’den ayrıldıktan sonra önce Libya'ya sonra da Yemen’e giderek üst düzey FHKC yetkililerine iki önemli OPEC yetkilisi yani İran Finans Bakanı Jamshid Amuzgar ile Suudi Arabistan Petrol Bakanı Ahmed Zaki Yamani’yi neden infaz edemediğini açıkladı. Bunun üzerine FHKC liderlerinden Wadie Haddad tarafından, yetkilileri vurmayarak örgüt taleplerini yerine getirmediği gerekçesiyle kovuldu.
Aynı yıl içinde iki polis ve Moukharbal cinayeti ile yargılanıp mahkemeyi beklemek üzere La Saate hapishanesine yollandı.
Eylül 1976’da tutuklanıp Yugoslavya’da gözaltına alındı. Bağdat’a kaçtıktan sonra Yemen’e yerleşerek Suriyeli, Lübnanlı ve Alman militanlardan oluşan kendi silahlı mücadele örgütünü kurdu. Stasi Doğu Berlin’de bir ofis, güvenli evler, araç ve yetmiş beş kişilik personel temin etmenin yanı sıra silah taşıma izni de verdi.
1982 yılında İsviçreli terörist Bruno Breguet ile beraber o dönemki eşi Magdalena Kopp, Paris’te içinde patlayıcı bulunan bir araçta tutuklanışı sonrasında tutukluların derhâl salıverilmeleri için Lahey’deki Fransız hükûmetine bir mektup yolladı. Bu arada Carlos Fransa’yla tutukluların salıverilmesi için pazarlık etti.
Bu tutuklamaya misilleme olarak Fransa’ya karşı bir dizi saldırılar gerçekleştirildi. Ölümler ve yaralanmalarla sonuçlanan saldırılar sonrasında çeşitli medya kuruluşlarına saldırıların sorumluluğunu üstlendiği mektuplar yolladı ve bu eylemlerin Lübnan’daki FHKC’nin eğitim kampına yapılan Fransız hava saldırılarına karşılık misilleme olarak gerçekleştirildiğini söyledi.
Doğu-Batı Almanya birleşmesi sonrasında Stasi belgeleri incelendiğinde Sovyet Gizli Servisi KGB ile arasında bağlantı olduğu görüldü. Türk diplomatlarına karşı yapılan terör saldırılarıyla bilinen ASALA ( Armenian Secret Army for the Liberation of Armenia) liderleriyle ilişkisi olduğu bilinmekteydi. Doğu Almanya gizli servisi Stasi, Ermeni terör örgütü ASALA’nın sovyet karşıtı faaliyetlerini azaltması için talepte bulunduğu da bilinmekteydi.
Irak devletinin şartlı desteğiyle FHKC ve diğer gruplara hizmet etti. Bu grubun ilk saldırısı Fransız nükleer istasyonu Superphénix’e aynı yıl 18 Ocak’da gerçekleştirilen başarısız bir roket saldırısıydı.
Bu saldırılar sonrasında kendisine yardım ve yataklık eden Doğu Avrupa devletlerine karşı uluslararası baskı yapıldı. İki yıldan fazla bir süre Budapeşte’nin zengin bölgelerinden birinde yaşadı. Temel finansal kaynaklarından biri Kaddafi ve George Habash (Filistin Halk Kurtuluş Cephesi liderlerinden biridir.) gibi isimlerdi. Macaristan 1985 yılında kendisini sınır dışı edince Irak, Libya ve Küba’ya kabul edilmedi. Ancak sonra eşi ve kızıyla beraber kısmen destek aldığı Suriye devletinin Şam şehrine yerleşti.
Suriye Sanchez’in faaliyet göstermemesini talep etti ve sonrasında etkisiz hâle getirilmiş bir tehdit kabul edildi. 1990 yılında Irak Hükûmetinin teklifi sonrasında 1991 Eylül’ünde Irak'ın Kuveyt işgalinde Amerikan müdahalesini destekleyen Suriye’den kovuldu. Ürdün’de kısa bir süre kalmasının ardından Sudan’ın koruma güvencesiyle beraber Hartum’da yaşamaya başladı.
Fransa ve ABD istihbaratı ile Sudanlı yetkililerin anlaşması sonucu 1994 yılında Sudan’da bir hastanede geçirdiği küçük çaplı ameliyat sonrasında yetkililer tarafından suikast girişimlerinden korunması için bir eve taşınacağı, kendisine kişisel koruma tahsis edileceği söylendi. Bir gece sonra uyurken odasına giren korumalar sakinleştirici verip bulunduğu evden getirdi ve bu yılın 14 Ağustos’unda Fransız istihbaratına teslim edildi.
1996 yılında Avrupa İnsan Hakları Komisyonuna yakalanma süreci ile ilgili yaptığı başvuru reddedildi.
12 Aralık 1997’de başlayan mahkeme süreci 23 Aralık’ta aldığı şartlı tahliyesiz müebbet kararı ile sonlandı.
Resmî olarak hâlâ evli olmasına rağmen 2001 yılında avukatı Isabelle Coutant-Peyre ile İslami bir törenle evlendi.
2003 Haziran’ında hapishane hücresinde yazdığı yazıları “Devrimci İslam” ismiyle kitaplaştırıldı ve Türkiye’de 2004 yılında Elips Kitap tarafından yayınlandı. Kitapta Usame Bin Ladin’e ABD saldırılarından dolayı desteğini açıklamıştır.
Halen Fransa'da Fleury Merogis Cezaevi'nde bir hücrede tutulmaktadır.
İLGİLİ ÖYKÜLER
