Abbâd Bin Bişr
Ebü’r-Rebî’ (Ebû Bişr) Abbâd bin Bişr bin Vakş El-Ensârî.
Hz. Peygamber’in zekât memurlarından, yiğitliğiyle meşhur sahabe.
Evs kabilesinin Eşheloğulları kolundan olan Abbâd Medine’de doğdu ve orada yaşadı. Hz. Peygamber’in hicretten önce Medine’ye öğretmen olarak Medine’ye gönderdiği Mus’ab bin Umeyr vasıtasıyla Müslüman oldu. Hicretten sonra Peygamber, onunla Utbe bin Rebîa arasında kardeşlik bağı (muâhât) oluşturdu.
Hz. Ayşe’nin, “Ensar içinde en faziletli üç kişi” diye vasıflandırdığı ve Sea’d bin Muâz’dan sonra adlarını andığı Üseyd bin Hudayr ile Abbâd bin Bişr’in bazı menkıbeleri, hadis kitaplarında yer aldı. Buna göre Üseyd ile Abbâd, karanlık bir gecede evlerine gitmek üzere Hz. Peygamber’in yanından ayrılınca, yolda önce birinin asasından çıkan ışık önlerini aydınlattı, birbirlerinden ayrıldıktan sonra da diğerinin asası aynı şekilde kendi yolunu aydınlattı. Yine Ayşe’nin rivayetine göre bir gün Resûl-i Ekrem mescidde namaz kılan (veya Kur’an okuyan) Abbâd’ın sesini duyunca, “Ayşe! Bu Abbâd’ın sesi değil mi?” diye sordu. Abbâd olduğunu öğrenince de “Allah’ım, Abbâd’a merhamet et!” diye dua etti.
Abbâd bin Bişr, başta Bedir ve Uhud Savaşları olmak üzere Hz. Peygamber’in iştirak ettiği bütün savaşlara katıldı. Hicretin altıncı yılında umre için hazırlık yapıldığı sırada Hz. Peygamber’in, Kureyşlilerin durumunu öğrenmek üzere gönderdiği yirmi kişilik öncü süvari birliği içinde Abbâd da vardı. Ayrıca, Resulullah’a ve Müslümanlara eziyet etmekle tanınan Yahudi Kâ’b bin Eşref’i öldürenler arasında da bulundu. Hz. Peygamber tarafından Müzeyne ve Süleymanoğulları’nın zekâtlarını toplamak üzere görevlendirildi. Abbâd son olarak Yemâme Savaşı’na katıldı. Arkadaşlarına, “Kılıçlarınızın kınını kırıp atın!” diye bağırarak düşman saflarına daldı ve yüzünden aldığı kılıç darbeleriyle kırk beş yaşlarında iken şehit oldu.