Ali Karnay


(1904 – 1943)
Ali Karnay (İmamgali Muhamettin oğılu Zülkarnayev), 1904 yılında Başkurdistan’ın Mişke bölgesi Büyük Þazı köyünde dünyaya gelir. 1919 yılında komsomol üyesi olur. 1927’de Moskova’daki yüksek koperasyon kursundan mezun olup ülkeye dönünce ilk başta Başsoyuz’da eğıitmen olarak, sonra gazetecilik işinde çalışır. "Genç Yoksul" (Yeş Yuksıl) adlı gazetede ve "Tanrısızlar" (Allahızzar) adını taşıyan dergilerde çalışır.Ali Karnay Börö şehrinde yayınlanan "Doğıru Yol" (Tura Yul) gazetesinde V.İ. Lenin’e adanmış "Ne oldu?" adlı denemesini 1924’de yayınlar. 1928 yılında onun "Borolmala" (Dönemeçte) adlı seçme hikaye ve deneme eserleri yayınlanır. 1930’da Ural arkasında yeni kurulmuş sovhoza gider ve traktör şoförü kurslarından mezun olup orada traktörcü olarak çalışır. Bunun sonucu "Dalalagı uttar" (Bozkırdaki Işıklar, 1930) adlı öyküsü kaleme alınır. 1932’de petrolcü işçilerin yaşamı hakkında bilgi edinmek için İşembay şehrine yol alır ve orada "Başkurdistan Petrol Kulesi" gazetesinin yayınevinde sekreter olarak çalışır. Bu yıllarda "İşembay" adını taşıyan geniş çaplı deneme kitabını kaleme alır. Bunun dışında "Allahız il" (Tanrısız Ülke, 1931) adlı hikayelerden oluşan kitabı, "Urmanda" (Ormanda), "Turgay" (Serçe), "Öyrek menen telmeryen" (Ördek ile Kurbağıa), "Yeşlek" (Gençlik) adlı hikayeleri, "Bez kaytırbız" (Biz Döneriz, 1940) adlı öyküsü yayınlanmıştır.

Ali Karnay çeviri alanında da aktif çalışmıştır. 2. Dünya Savaşı yıllarında Başkurdistan Atlı Tümeni’nin gazetesi olan "Kızıl Atlılar"ın redaktörlüğıünü yaptı. 1956 yılında "Seçilmiş Eserler"inin 1. cildi yayınlanmıştır.