Basmacı Abdi Efendi

Basmacı Abdi Efendi

Türk bestekârı ve icracısı. İstanbul’da Davutpaşa’da doğdu. Düzenli bir tahsil yapma imkânı bulamadı. Sekiz yaşında iken babasını kaybetti. Tanıdıklarının yardımıyla Kapalıçarşı’da yemeni basmacılarından birinin yanına çırak olarak girdi. Burada on yıl kadar çalıştı. On yedi-on sekiz yaşlarında iken, bir rivayete göre tebdîl-i kıyafet gezen III. Selim’in dikkatini çekti ve 1805’te Enderun’a alındı. Musikideki temel bilgileri meşkhanede gördüğü derslerden elde etti. III. Selim’in vefatı üzerine II. Mahmud’un tahta geçtiği yıl (1807), saray müezzini olarak tayin edildi. Bir müddet sonra musâhib-i şehriyârîler arasına girdi. Mızıka-i Hümâyun Mektebi kurulunca müezzinliğe ilaveten kendisine hocalık görevi verildi. Beş yıl bu görevde kaldı. Sultan Abdülmecid’in tahta geçtiği sene (1839), müezzinlik görevi devam ediyordu. 18 Mart 1851’de Kabataş’taki evinde, altmış dört yaşında iken öldü ve Maçka’daki Şeyh Mezarlığı’na gömüldü. Abdi Efendi’nin en meşhur olduğu dönem, II. Mahmud ve Abdülmecid devirleri oldu. Tabii bir ses güzelliğine sahip bulunan Abdi Efendi’nin bestekârlıkta da başarılı olduğu, musiki otoriteleri tarafından kabul edildi. Çeşitli güfte mecmualarında birçok eserine rastlanılan Abdi Efendi’nin üçü beste ve onu şarkı olmak üzere on üç eserinin notası günümüze kadar ulaşmıştır.