Şahâbeddin Süleyman
(1885- 1919): Yazar. İstanbul’da doğdu. Çocukluğu babasının Defter-i Hakanî müdürü olarak bulunduğu İzmir’de geçti. İstanbul’a gelerek Mülkiye Mektebini bitirdi (1908). Vefa İdadîsinde Fransızca, İstanbul Sultanîsinde de edebiyat dersleri verdi. Bir yandan da gazete ve dergilerde yazıyordu. Çıkmaz Sokak adlı oyunu ahlâk dışı bulunduğu için öğretmenlikten atıldı. Daha sonra Darulmuallimîn-i Âlî’nin müdür yardımcılığına getirildi. Karısı İhsan Raif’le bulunduğu İsviçre’nin Davos-Platz kasabasında öldü ve orada gömüldü.Fecr-i Âtî topluluğunun mensubu (1909), Rebab dergisinin başyazarı idi. Fecr-i Âtî’nin sloganı olan ’Sanat şahsî ve muhteremdir.’ cümlesini o bulmuştur. Şiir dışında edebiyatın hemen her dalında eser verdi. Yahya Kemal’in etkisinde Nâyiler adı verilen bir edebî topluluğun kuruluşunda etkili oldu. Çok yazmış, özellikle tiyatro hakkındaki yazılarıyla dikkati çekmiştir. Tiyatro tekniği açısından zayıf oyunlarında aşk konularını işledi. Daha çok edebiyat tarihçisi ve tenkitçi olarak tanındı.
Oyunları: Fırtına (1910), Aralarında (İkisi bir arada, 1910; ayrıca dört hikâyesiyle birlikte), Çıkmaz Sokak (1911), Kırık Mahfaza (1911). Ben... Başka! , Kırık Mahfaza (Ben ... Başka! Tahsin Nahid ile, 1911.) İncelemeleri: Rehber-i Erîb-Kâmil Bir Mallim’in Şakirdlerine Dersleri (Antoloji ve edebî bilgiler der kitabı, 3 cilt, 1910), Tarih-i Edebiyat-ı Osmaniye (1910), Aşk-Nesâyih-ı Aşereden (Emile Fouget’den, 1911), Namık Kemal-Karabela’ Münasebetiyle (1911), Abdülhak Hâmid-Tenkidât-ı Edebiye- Hayatı ve Sanatkârlığı (1911), Sanat-ı Tahrir ve Edebiyat (1911), Meşrutiyet’te Terbiye-i Etfâl (Antoloji ve edebî bilgiler ders kitabı., Köprülüzâde Mehmed Fuad ile, 1911), Resimli Muktatafât (Cilt 1-2, 1911; cilt 3, 1913), Tarih-i Edebiyat-ı Osmaniye (Âşık Paşa’dan Edebiyat-ı Cedideye kadar, 1912), Malûmat-ı Edebiye (Edebî bilgiler, Köprülüzâde Mehmed Fuad ile, 2 cilt, 1912-1913), , Osmanlılıkta Vâhıme-i Mesûliyet (1914), Yeni Osmanlı Tarih-i Edebiyatı (Başlangıçtan XVIII. yüzyıla kadar, Köprülüzâde Mehmed Fuad ile birlikte, 1. cilt, 1916).
Şahabeddin Süleyman üzerine inceleme: Nâzım H. Polat, Şahabeddin Süleyman (1987).