Suat Derviş
(1905 - 23 Temmuz 1972): Yazar. İstanbul’da doğdu. Asıl adı Hatice Saadet’tir. Dr. İsmail Derviş’in kızı. Özel eğitim gördü. Berlin Konservatuvarı ve Edebiyat Fakültesinde okudu, öğrenimini tamamlayamadı. 1932’de yurda döndü. Son Posta, Vatan, Cumhuriyet, Gece Postası gibi gazetelerde çalıştı. Türkiye Komünist Partisi genel sekreterlerinden olan eşi Reşat Fuat Baraner’le Yeni Edebiyat gazetesini çıkardı (15 günlük, 5 Ekim 1940-15 Kasım 1941, 26 sayı). 1953-1963 yılları arasında yurt dışında yaşadı. Sırasıyla Seyfi Cenap Berksoy, Selami İzzet Sedes, Nizamettin Nazif Tepedelenlioğlu ve Reşat Fuat Baraner’le evli kalmıştı.Avrupa’ya giden ilk kadın gazetecidir. İkdam gazetesinde ilk kadın sayfasını düzenlemiştir (1926). İlk şiiri Yusuf Ziya Ortaç’ın çıkardığı Alemdar gazetesinin ekinde yayınlandı. Almanya’da eğitim görürken Alman gazetelerinde fıkra, makale ve hikâyeleri çıktı. Birçok romanı gazetelerde tefrika hâlinde kaldı. Romanlarının bazısı yabancı dillere çevrildi. Suat Derviş, romanlarını daha çok sosyalist bir anlayışla kaleme almıştır.
Romanları: Kara Kitap (1920), Ne Bir Ses, Ne Bir Nefes (1923), Hiçbiri (1923), Fatma’nın Günahı (1924), Buhran Gecesi (1924), Gönül Gibi (1928), Emine (1931), Hiç (1939), Çılgın Gibi (Yeni Sabah gazetesinde tefrika 1944-1945’te Yalının Gölgeleri adıyla tefrika edildi, kitap: 1945), Ankara Mahpusu (Haber gazetesinde 1945’te Zeynep İçin adıyla tefrika, kitap: 1968), Fosforlu Cevriye (Son Telgraf gazetesinde 1944-1945’te tefrika, kitap: 1968), Aksaray’dan Bir Perihan (Gece Postası gazetesinde 1944-1945 yılında tefrika, kitap: 1997). Tefrika hâlinde kalan romanları: Onu Bekliyorum (Cumhuriyet, 1934), Onları Ben Öldürdüm (Son Posta, 1935-1936), Baba Oğul (Son Posta, 1935-1936), Bu Roman Olan Şeylerin Romanı Tan, 1937), İstanbul’un Bir Gecesi (Haber, 1938-1939), Kendine Tapan Kadın (Son Telgraf, 1944-1945), Biz Üç Kardeştik (Son Telgraf, 1944-1945), Büyük Ateş (Son Posta, 1947), Yaprak Kımıldamasın (Hürses, 1950), Yeniden Yaşayabilseydik (1950-1951), Şoför Mustafa (Gece Postası, 1964-1965). Hikâyeleri: Ahmet Ferdi (1923), Behire’nin Talipleri (1923), Beni mi? (1924), Hepimiz Birimizin Örneğiyiz (Seçme hikâyeler, haz. Z. Toksa, 1998). Hatıraları: Ben Kimim (Haz. Nuri İleri, 1986). Diğer eserleri: Niçin Sovyet Rusya’ya Hayranım (1944). Çevirileri: İnsanın Kaderi (Mihail Şolohov’dan, 1966), Ateş (H. Barbusse, 1970),
İLGİLİ ÖYKÜLER
