Yahya Saim Ozanoğlu
(1898 - 3 Temmuz 1962): Şair. İstanbul’da doğdu. Galatasaray Lisesini ve Darulfünûn Edebiyat Fakültesini bitirdi. Birinci Dünya Savaşında askere alındı. Terhis olduktan sonra Lise ve öğretmen okullarında edebiyat ve Fransızca öğretmenliği yaptı. 1953’te İstanbul Haydarpaşa Lisesi öğretmeniyken ’Genel kültürü eksik’ diye emekliye ayırdılar. İstanbul’da öldü.Hem aruz, hem hece vezniyle şiirleri yazdı. Servet-i Fünûn, Millî Mecmua, Türk Yurdu, Gündüz dergilerinde şiir ve yazıları çıktı. Şiirlerinde millî Mücadeleyi ve kahramanlıkları, ’Cumhuriyetin erdemleri’ni dile getirdi..
Şiirleri: Hilâlin Gölgesinde: Çanakale-Kutü’l-Amare Zafer Destanı (1916), Memleket İlhamları (1919), Leylâ’nın Ölümü (1922), Mayıs Gecesi (1923), Kral Edib (1924), Mahşerde Sabah (1925), Kurt’un Ölümü (1926), Çin Masalı (1927), Çoban Ateşi (1928), Çoban Ateşi II (1928), Gül ve Lâle Bahçelerinde (1931), Çoban Ateşinden III-Süngülerin Gölgesinde (1933), Bugünün Destanı (1939), Bezm-i Rindan (1962).