Aziz Basmacı
1912 yılında, Selanik’te doğdu. İkisi de oyuncu olan Yusuf Basmacı ile Nejat Basmacı’nın babasıdır.
Ailesi sonradan İstanbul’a göçtü. Aziz Basmacı ilk kez 11 yaşında, Cumhuriyet Gençler Mahfeli’nde seyirci karşısına çıktı. Şişli Terakki Lisesini bitirdi. Manifaturacılık yaptı. Profesyonel tiyatro oyunculuğuna 1928 yılında, “Para Delisi” adlı piyesle başladı. Halkevleri Tiyatro Kolları’nda sahneye çıktı. 1945 yılında Ses Opereti’nde çalışmaya başladı ve buradaki performansıyla ününü artırdı. Ses, Yeni Ses, Şen Ses, Muammer Karaca Tiyatrolarında da yer aldı. Kenan Büke’yle beraber Aziz Basmacı-Kenan Büke Topluluğu’nu kurdu. Özellikle Yahudi tiplemeleri ile büyük beğeni topladı.
Sinemaya ise 1946 yapımı “Domaniç Yolcusu” filmiyle başladı. Film-San Vakfı’nı kurdu. Bu kurumun onur üyesi idi.
Bir çeşit sinir hastalığı nedeniyle sahne ve sinema hayatına erken veda etti. Bundan sonra, maddi zorluklar ve dostlarının vefasızlığı nedeniyle yalnızlıkla mücadele etmek zorunda kaldı. Sağlık durumu kötüye gitmeye başladı.
Bir jübile gecesi düzenledi ancak hem sanat dünyasındaki dostlarından destek alamadı hem de elinde avucunda olan her şeyini kaybetti. İşlettiği tiyatroların vergi borçları nedeniyle evine icra memurları geldi. Borcunu ödemek için Ankara’ya gitmek üzere yola koyuldu ve 14 Mart 1978 tarihinde, bindiği trende kalp krizi geçirerek vefat etti.
60’ın üzerinde filmde oynadı. Bazıları şunlardır:
Bir Dağ Masalı (1947)
Tarzan İstanbul’da (1952)
Dümbüllü Tarzan (1954)
Minnoş (1961)
Şahane Züğürtler (1964)
Nasreddin Hoca (1965)
Turist Ömer Yamyamlar Arasında (1970)
Keloğlan Aramızda (1971)