Gülsün Karamustafa
2 Aralık 1946’da Ankara'da doğdu. Babası, radyo spikeri Hikmet Münir Ebcioğlu’dur. Liseyi Ankara Kolejinde okudu. Lise yıllarında ressam Eşref Üren, Turgut Zaim ve Selva Tamkan resim öğretmenleri oldu, onun resim çalışmalarını desteklediler. İlk sergisini 1962'de Ankara Koleji salonlarında açtı. Aynı yıl bir resmi, Devlet Resim Sergisi'ne kabul edildi. Liseden sonra Devlet Güzel Sanatlar Akademisine girdi.
1969 yılında İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi Yüksek Resim Bölümü, Bedri Rahmi Eyüboğlu Atölyesinden mezun oldu. 1970'te Sadık Karamustafa ile evlendi. Bu evliliğinden kızı Ayşe Karamustafa oldu. İstanbul Radyosu'nda çalışırken BBC'nin Türkçe servisinde çalışmak üzere burs aldı. Eşi ile birlikte gittiği Londra'dan dönüşünde aranan birine yataklık etmek suçundan 12 Mart Muhtırası’ndan birkaç gün sonra tutuklandı. Sadık Karamustafa iki buçuk yıl, kendisi 6 ay hapis cezası aldı. Hapishane gözlemlerine dayanan resimleri, ilk kez "Vadedilmiş Bir Sergi" adlı kişisel sergisinde sergilendi.
1975-1981 yıllarında Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesinde öğretim üyeliği yaptı. Münih Güzel Sanatlar Akademisinde, Boğaziçi Üniversitesi Fen ve Edebiyat Fakültesinde, Hannover Uluslararası Kadın Üniversitesinde öğretim görevlisi olarak çalıştı. Eğitimciliğin, sanatsal hayatını olumsuz etkileyeceği düşüncesiyle bu görevlerden ayrıldı. Bir dönem Türkiye’de kırsaldan büyük kentlere, özellikle de İstanbul’a gerçekleşen iç göçün sonucu olarak görsel ve maddi kültürdeki değişimlerin yansımalarını resmetti. Profesyonel anlamda ilk kişisel sergisini 1978'de İstanbul Taksim Sanat Galerisi'nde açtı.
1984 yılında Atıf Yılmaz yönetmenliğindeki Bir Yudum Sevgi filminde sanat yönetmenliği yaparak sinemaya girdi. Ardından Gecenin Öteki Yüzü adlı televizyon dizisinde sanat yönetmenliği yaptı. 1990’da Füruzan ile birlikte Benim Sinemalarım adlı filmi yönetti. Bu film ile ulusal festivaller dışında Fransa, Kanada, Mısır, İran, ABD, Japonya, Almanya, Belçika ve Hindistan'da festivallere katıldı, ödül aldı.
1980-89 arası İstanbul'da “Günümüz Sanatçıları”, “Yeni Eğilimler”, “Öncü Türk Sanatından Bir Kesit” adı altında belirli aralıklarla yenilenen sergilere katıldı. Bu dönemki üretiminin temelinde, farklı gündelik malzemeleri dönüştürdüğü politik ve sosyal belleğe göndermeler yapan yerleştirmeler yer almaktadır. Sanatçı 1989'da Berlin Duvarı'nın yıkılması ve Demir Perde'nin kalkmasıyla kendini başka bir uluslararası üretim alanında buldu. 1991 yılında Türkiye'de gerçek anlamdaki ilk küratörlü sergi olan "Ani/Bellek 1" sergisine katıldı. İstanbul Taksim Sanat Galerisi'nde gerçekleşen sergini küratörlüğünü Vasıf Kortun üstlendi. Sanatçı ilk uluslararası kişisel sergisini, 1994'te Montreal'de açtı. Shedhalle Zürih'te Marion von Osten ve Ursula Biemann ile çeşitli ortak projeler üretti.
Çalışmalarını İstanbul'da sürdürmektedir.
Kişisel Sergileri:
2015- Swaddling the Baby, Villa Romana, Floransa
2014- Vadedilmiş Bir Sergi, SALT Ulus, Ankara
2013- Vadedilmiş Bir Sergi SALT Beyoglu, SALT Galata, Istanbul
2012- The Apartment Building, EMST The National Contemporary Museum of Athens, Atina
2011- Etiquette, IFA Gallery, Berlin, Stuttgart
2011- The Monument and the Child, x – hibit, Akademie der Bildenden Künste, Viyana
2008- Mobile Stages, Salzburger Kunstverein, Salzburg
2008- Bosphorus 1954, Kunstmuseum Bonn, Bonn
2006-Meydanın Belleği, Museum Villa Stuck, Münih
2006-PUBLIC/PRIVATE, Durkers Kulturhus, Helsingborg
2006-Meydanın Belleği, 2000-2005 Gülsün Karamustafa’nın Video İşleri, Kunsthalle Fridericianum, Kassel (katalog)
2005-Fragmanları/Fragmanlamak, Proje 4L, Elgiz Çağdaş Sanat Müzesi, İstanbul
2004-Galata:Cenova Alberto Peola Gallery, Torino
2004-Galata:Cenova, Cenova Antik Ticaret Merkezi, İstanbul
2003-Hold on-Keep Quiet, Liesbeth Lips Gallery, Rotterdam
2000-Bavul Ticareti (100 dolar limit), Open Space, Hannover (kişisel performans)
2000-Çalınmış Fikirler, Belluard Bollwerk International, Fribourg (kişisel performans)
1999-Mistik Nakliye, Zihnimin Kafesi, Musee d'art et d'histoire, Cenevre
İLGİLİ ÖYKÜLER
